Hallo, en welkom op mijn blog!
Alhoewel ik er al heel lang mee rondliep om te gaan schrijven heeft het me een hele tijd gekost om daadwerkelijk de eerste letter op papier te zetten. Nou ja de eerste letter op mijn toetsenbord in te typen in dit geval 🙂 Ik neem altijd alles letterlijk, wat ook blijkt uit deze voorgaande zinnen. Dit komt omdat ik een vorm van autisme heb en mensen met autisme nemen altijd alles letterlijk, wat soms voor vervelende maar vaak ook grappige misverstanden kan zorgen . Ik schrijf trouwens de term autisme steeds met een kleine letter op dit blog aangezien dit sneller typen is maar het zou kunnen dat het eigenlijk een hoofdletter moet zijn.
Tien jaar geleden, ik ben nu 31, heb ik de diagnose Asperger gekregen.
Toen ik mijn diagnose had gekregen heb ik lang geen hulp willen accepteren, omdat ik vond dat er niet zoveel met me aan de hand was en ik het zelf wel uit kon zoeken. Omdat je mijn Asperger niet direct aan mij ziet lukte het me vaak om het in eerste instantie te verbloemen. Maar dit leidde vaak tot overschatting en overvraging met name in een werkomgeving en kostte me bergen energie. Vaak moest ik het een leidinggevende alsnog vertellen om te verklaren waarom ik anders functioneerde dan hij verwacht had en dan kreeg ik vaak een reactie van ” Had je dat niet bij je sollicitatie kunnen vertellen?” In 2013 kreeg ik een burn- out waardoor ik thuis kwam te zitten. Toen heb ik voor het eerst psychologische hulp moeten accepteren omdat ik het niet langer alleen kon en wist dat er iets moest gebeuren, anders zou het helemaal fout gaan.
Die psychologische sessies hebben mij heel veel inzicht gegeven in mijn eigen persoonlijkheid en hoe Asperger bij mij van invloed is op mijn dagelijks functioneren. Ik had heel veel geluk met de psychologe waar ik naartoe verwezen was en nog steeds regelmatig kom. Mijn psychologe is een fantastische, empathische vrouw die zich was gaan specialiseren in autisme omdat ze het ‘ zulke leuke mensen vond’. Zij gaf me van het begin af aan het gevoel dat ik bijzonder was ( op een positieve manier) en ze bleef benadrukken hoe ver ik was gekomen ondanks mijn Asperger en dat ik dit te danken had aan mijn intelligentie en positieve levensinstelling. Ik vond het eerst erg onwerkelijk dat ze dat zei want ik zat op dat moment zwaar in de put, was een piekeraar en had slapeloze nachten van alles waar ik me druk om maakte, maar uiteindelijk bleek wel dat ze gelijk had. Ik ben er namelijk ook weer uitgekomen en nu zie ik het licht weer.
Iets wat mij enorm heeft geholpen om al het piekeren en malen stop te zetten is een cursus Mindfulness. Dit werd gegeven in HET huis voor autisme waarvan ik de naam hier niet zal noemen, maar waar ik lange tijd niets van wilde weten en zo ver mogelijk bij uit de buurt wilde blijven. Maar uiteindelijk ging de psychologe waar ik zat over naar die praktijk dus toen belandde ik er ook ineens. Tijdens de meditaties vond ik mezelf weer terug, een zelf die ik intussen danig was kwijtgeraakt door een niet- passende baan en een, op dat moment, ongezonde relatie. Tijdens deze cursus zat ik in een groepje van 5 mensen met autisme ( ik heb zo’n hekel aan het woord autisten omdat het zo vaak als scheldwoord wordt gebruikt, dus dat gebruik ik liever niet). Ik had gelijk een klik met een man van 47 met Asperger, die me nu al in zoveel dingen geïnspireerd heeft. Ik begon me te realiseren dat mensen met autisme hele mooie en pure mensen zijn. Ook ontdekte ik tijdens de gesprekken met deze man dat autisme komt in heel veel vormen en dat geen enkele persoon met autisme gelijk is aan een ander. Hij zei “Het is als een soort kleurenpallet. Sommige hebben rode en paarse kleuren, sommige oranje en geel, en soms lopen de kleuren in elkaar over. Maar allemaal behoren ze tot dat ene kleurenpallet”. Dit vond ik hele mooie beeldspraak.
Ook ben ik in gaan zien dat autisme meer dan alleen een medische conditie is maar veel meer nog een persoonlijkheidsstijl die naast lastige dingen en een gebruiksaanwijzing ook hele mooie eigenschappen met zich mee brengt. Dit zijn eigenschappen zoals hyperfocus en alles tot de bodem willen uitzoeken waardoor je soms juist hele bijzondere dingen kunt bereiken. Kijk maar naar Einstein, of Mozart, allebei schijnen ze Asperger gehad te hebben.
Ook ik heb dingen mogen bereiken waarvoor ik erg dankbaar ben. Zo heb ik bijvoorbeeld een Master in Communication gevolgd in Australië. Ik was al een keer naar Sydney geweest voor een uitwisselingsprogramma tijdens mijn Bachelor maar ik wilde graag terug voor een Master. Maandenlang heb ik (op een zeer autistische manier, graven graven en details bestuderen) besteed aan het uitpluizen van alle cursusprogramma’s en het vergelijken van de universiteiten. Toen moest ik nog gaan kijken hoe ik me moest aanmelden en heb alle aanmeldingsfomulieren uitvoerig doorgespit. Ook moest ik een manier verzinnen om 27000?! ( nee ik heb geen 0 teveel) dollar bij elkaar te krijgen. Ik besloot full-time te gaan werken in de best verdienende sales job die ik kon verzinnen want ik had altijd sales bijbanen gehad tijdens mijn studie en bleek daar gek genoeg zeer succesvol in te zijn. Nou, zo gek was dat eigenlijk niet eens, ik beet me gewoon net zo lang erin vast totdat ik elke sales tactiek tot in de puntjes beheerste en liet niet los tot een klant ja had gezegd. ( ook een van de kwaliteiten van autisme, die pitbull- vasthoudendheid) Uiteindelijk had ik in anderhalf jaar 34000 euro bij elkaar gespaard en toen kon ik gaan.
Weer even terug naar waar ik het eigenlijk over wilde hebben en de kern van dit verhaal. Ik heb heel lang geworsteld met mijn autisme en het acceptatieproces heeft tien jaar geduurd maar uiteindelijk ben ik door de hulp die ik heb gekregen mijn Asperger volledig gaan accepteren en zelfs omarmen. Ik zou zelfs niet meer zonder willen want dan ben ik mezelf niet meer en dat beeld beangstigd me enorm. Deze vorm van acceptatie gun ik andere mensen met autisme ook zo graag. Daarom ben ik vorige week met vrijwilligerswerk gestart als ervaringsdeskundige bij een vereniging voor autisme.
Ik zal jullie middels dit blog op de hoogte houden van mijn ontdekkingen, ervaringen en eye-openers die ik verwacht te gaan hebben tijdens mijn werk. Ik ben er nu 1 keer geweest tijdens een thema ochtend en er ging nu al een wereld voor me open. Ook zal ik af en toe bloggen over mijn huis, eventuele liefdesontwikkelingen ( op dit moment is er 0,0 gaande) en interessante artikelen of weetjes over autisme waar ik tegen aanloop.
Ik hoop dat dit blog jullie een kijkje geeft in het hoofd van iemand met autisme. Een kijkje in het hoofd van een jonge vrouw die er gewoon zo uit ziet als jij en ik ( O wacht eens, ik ben het ook zelf :)) maar worstelt met de uitdagingen die autisme mee brengt. Een kijkje in het hoofd van een vrouw met een visie: Dat autisme vaak veel te negatief en stereotiep wordt gezien en dat de positieve kant en de talenten van iemand met autisme meer belicht moeten worden. Ook moet er meer begrip komen voor autisme en hoe men het beste met mensen met autisme kan communiceren. Het liefst zou ik hier wat mee gaan doen maar wat precies wordt waarschijnlijk gaandeweg voor jullie en voor mezelf steeds duidelijker. Dat ik mijn ervaringen en kennis in wil gaan zetten om anderen te helpen is in ieder geval een feit.
Omdat ik mijn eigen naam (nog) niet prijs wil geven post ik onder de naam ASspire. De eerste twee letters AS staan voor autisme spectrum en het gehele woord is afgeleid van het werkwoord ’to aspire’. Ik vond dit passend omdat dit woord een hele positieve lading heeft en staat voor dromen en ambiëren. Ik ben ervan overtuigd dat een Aspie ( short voor iemand met Asperger) mits hij of zij de juiste tools heeft en begrip krijgt van de omgeving, zijn of haar dromen waar kan maken. Ik denk zelfs dat iedere Aspie, die in het bezit is van de juiste drive en een goed stel hersens, in staat is om deze wereld ten positieve te veranderen.
Einstein zei het al ; “The ones that are crazy enough to think that they can change the world, are the ones who do!”
Met deze quote sluit ik deze eerste post af en ik wens jullie heel veel leesplezier!
Liefs ASspie
Kijk ook even op de website van mijn eigen coachingspraktijk ASSPIRE
Een prachtig begin en een mooi blog!!!